ЖҰМА ӘУЛИЕ
Мазам жоқ,
Мазасызбын бала кезден...
Мазам болар
шақтарда дала кезген...
Мынау шалқар көз салсам кеңістікке,
Мың-сан сұрақ андыздар сананы езген.
Өмір-ғажап, заманның зарғағы жоқ,
Сайран-ғұмыр кешкеннің арманы жоқ,
Елімізде еркіндік еншілеген,
Көгереміз, көктейміз тал-бағы боп.
Күндер өтіп, замана ағыстайды,
Бағзы баба бейнесі алыстайды...
Түнібойы дөңбекшіп, төңкерілдім,
Ақын қалай жанымен алыспайды?!
Ойлар, ойлар...
Сығымдап жүрегімді,
Ақтара алмай іштегі тілегімді,
Күңірендім, күйзелдім, күреңіттім:
«Кімдер бізге сыйлады бұл өмірді?»
Қанат қағып қасиетті жыр көшіне,
Ұлы өмірдің ұмтылсам жүлдесіне,
Аян беріп шақырды бабаларым,
Қоныс тепкен мәңгілік қыр төсіне.
Бұл ғұмырдың мәнісін сараладым,
Жанымда бар жан жарым, балаларым,
Маңғыстауда жерленген жеті атамның
Жатқан жерін бір сапар араладым.
Арғы тегің болмаса ақылды анық,
Арқаланбас адуын ақын халық,
Алтыншы атам – атақты Жұма әулие,
Қауымына бет алып жақындадық...
Қаражанбас, Қаламқас өңірі – сор,
Бұрды балам төбеге көлігін ол...
Көкке көлбеп көк түтін құладүзде,
Жебеді Ата ұрпағын көңілі зор...
Адасқандай болып ек...
сағым Дала...
Ұрпағына дем беріп шақырды Ата...
Қырға жеттік...
жалын да, түтін ғайып,
Самал ғана желпиді дамылдата...
О, Құдірет, демей гөр, әз әулие,
Ұлы өмірдің байқасақ өзегі не?
Ата-баба өшпейді рухтары,
Шарапаты мол тиген өз еліне.
Қуат алып бойына арайлы ерден,
Туған халқы зайырын талай көрген,
Көрегенді, көріпкел, шипагерді
Әз-әулие ел-жұрты санай берген.
Бар өмірін халқына арнай білген,
Жаратылыс тылсымын барлай білген,
«Жұма әулие» атанған Жұма әулие,
Қыран құстай қияға самғай білген.
Ұзақ жылдар қалып ек жаңылысып,
Атамызды қалыппыз сағынысып.
Пай-пай, кемел дүние, кемеңгерім,
Әруағы жүр екен әлі де ұшып!..
...Шырақ жақтық...
күш алып, елеңдесіп,
Жанымызға жеткендей көлеңкесі...
Ата-бабаң оянып кеткен кезде,
Қозады екен адамның делебесі!..
Бүгін біздің Рухтың мерекесі,
Кейінгі өрген шөпшектің шөбересі.
Тас тарих сөйлейді –құлпытасы
Заманында салдырған немересі.
Немересі – Сарбас би салуалы,
Үстем болған оның да аруағы.
Әз әулие атасын әспеттеген,
Парасатты, пайымды, пәтуалы.
Сарбас биден Смайыл дара туған,
Тумысынан батыр боп жаратылған.
«Адай көтерілісінің» көсемі, көшбасшысы,
Тектілердің нағыз ол санатынан!
Текті болу – жүгіңнің зілбатпаны,
Бабалардың баяғы қымбат бәрі.
Қасиетін бойдағы жоғалта алмас,
Бектеміс-Жұма әулие ұрпақтары!