БЕУ, ҚАЗАҚ!
Шағымда
шалқып көңіл,
күйім келген,
Бойдағы
құйсам дауыл
құйын желден,
Иа, Бекет,
Ата-баба,
Аруақтар,
Бүгін бір сырласайын
дүйім елмен.
Иа, бабам,
перзентіңді қуатты еткен,
Жайым бар
жаным жалын
шуақ төккен.
Білмеймін,
мәңгі маздар
шырақ па едім,
Бұл өмір
менің үшін
бұлақ неткен!
Маңғыстау,
киелі өлкем,
берендісің,
Өзіңнен
алдым сыйды
кенен мүсін.
Мәрт мінез – қанымдағы –
Ұран Отым,
Аруағым,
шыңыраудай
тереңбісің?!
Өзалдан
ақтарғанда
жыр-тізгінін,
Жана бер
алдан жарық
Жұлдыз-түнім.
Беу, Қазақ,
шектелмеймін
өз тегіммен,
Маған дос
әрбір қазақ
ұл-қыз –Күнім!.
Туғам жоқ
тек бір аймақ,
өлкем үшін,
Жыр жаздым
Кеше,
Бүгін,
Ертең үшін.
Беу, қазақ,
тұғырлы боп
Болашағың,
Керілсін
Келешектің
желкені шын.
Кейде мен
кейбір оймен
ғайып кетем,
Күйзелсем,
кешем күйді
айып бөтен,
Қазақтың қасиетті қара жері,
Көз салсам келбетіңе байыппенен.
Демеймін атым озды бұл өмірде,
Беу, қазақ, не іркілді жүрегіңде?!
Жастардың келген едің қаныменен,
О, біздің Тәуелсіздік ұлы еліме!
Білсеңіз, жақсы күнді жан қалайды,
Ақынды ешкім алдап, арбамайды.
Қазақтың көзін сүзіп жұмағына,
Қорқаулар жан-жағынан анталайды.
Баяғы сауыт киген дулығалы,
Мен – батыр, ел, жер үшін құлшынары.
Жер менен теңіз, дала пәршеленсе,
Қан ойнап, жанардан жас ыршытады.
Беу, қазақ, шағың келді қайралатын,
Жүрекке байлап намыс айбалтасын.
...Қазақ деп соңғы сөзді айтармын мен,
Пейішке ауған кезде қайран басым!..