09.08.2022
  94


Автор: Жандос ДЕМЕСІН

АНА

Тербетіліп сенің алақаныңмен,
Дүниеге алғаш үнім естілген.
Жұбандым да әлдилеген әніңнен,
Ақ сүтіңнен қуат алып өстім Мен.
Нәр бердің-ау тамырыңды идіріп,
Сенің шексіз мейріміңе бөлендім.
Жүрегіңде-бар жақсылық, игілік,
Тілегіңде – тыныштығы әлемнің.
Құдіретіңе табындым да...
Аңғардым
Бүкіл әлем кең емес-ау жаныңнан.
Қымбат емес алтын тәжі хандардың,
Ана, сенің аппақ орамалыңнан.
Аялаған, әлдилеген анашым,
Жай күйімді айтқызбастан білесің.
Қара жер мен көк аспанның арасын
Мейірім мен нұрға бөлеп жүресің...





Пікір жазу