09.08.2022
  113


Автор: Гүлайым Дәуітбаева

Қоңыр өлең

Қоңыр тірлік, қоңыр ой, қоңыр өлең,
Қоңыр күйсіз құнысып тоңып өлем.
Қоңыр әнді қалқытып қоңыр кеште
Қоңыр қосқа қайғысыз қонып өрем.
Қоңыр жолдың тағдырын бейнелеген
Қоңыр-көшке ілескен күйме-денем.
Құмарлық жоқ таңданба, қызығумен
Қызыл-жасыл көйлек те кимеген ем.
Көңіл қоңыр, аспан да, байтағым да,
Қоңыр үнмен қоңыр сөз айтарым да.
Жаратылдым қоп-қоңыр топырақтан
Қайбір күні айналам қайта құмға.
Қоңыр сырды кеудемде тербетіп мен,
Жолға шықсам... қоңырлау желде тіптен.
Күллі ғалам барады қоңырайып
Қоңыр өлең жазамын мен неліктен?





Пікір жазу