09.08.2022
  117


Автор: Гүлайым Дәуітбаева

АДАСҚАН ШАБЫТТЫ АҢСАУ

Арғымақ мініп алқынған асау дүлдүлден
Өзімше менде шабандоз болып үлгергем.
Қанжығасында жыр-торсығыммен жоғалып
Шөліркеп жырға жүрмін мен.
Дүние-сарай дүрмегі кетіп жұтап шын
Жәуһар үмітім жабырқай қалды мұқап тым.
Өлең-тұлпарым тапсын деп қазық қайрылып
Сарқыншақ жырды тұтаттым.
Шабытсыз ойдан шермиіп тұрып шер емер
Көктеме гүлдей көңілім қашан көгерер?
Мұса-тағдырдың кепешін киіп шырқайын


Жаяу-ғұмырға жанашыр болар-тек өнер!





Пікір жазу