28.07.2022
  87


Автор: Байбота Қошым-Ноғай

Далада сағым

Далада сағым.
Көкала мұнар…
Күн сұғын қадап биiктен,
жалт етiп көзден жоғалады да,
құйын боп борар киiктер.
Ал қуғын салдық тамаша көрiп,
қиқулап, мiне, барамыз.
Құба жон мең-зең…
Қараша келiп,
үскiрiк үрген қара күз.
Киiктер қашты далада маңып,
шыбындай жанын қорғалап.
Мынадан ағып,
анадан ағып,
тер жуды атты сорғалап.
Оған да қамшы тиiптi ендеше,
жосылған iз бар таңында.
Бұл – бiзге рақат.
Киiктерге ше?..
Қызық қой, өмiр, заңың да!!!





Пікір жазу