28.07.2022
87
Далада сағым
Далада сағым.
Көкала мұнар…
Күн сұғын қадап биiктен,
жалт етiп көзден жоғалады да,
құйын боп борар киiктер.
Ал қуғын салдық тамаша көрiп,
қиқулап, мiне, барамыз.
Құба жон мең-зең…
Қараша келiп,
үскiрiк үрген қара күз.
Киiктер қашты далада маңып,
шыбындай жанын қорғалап.
Мынадан ағып,
анадан ағып,
тер жуды атты сорғалап.
Оған да қамшы тиiптi ендеше,
жосылған iз бар таңында.
Бұл – бiзге рақат.
Киiктерге ше?..
Қызық қой, өмiр, заңың да!!!