Ақын өлеңдері жинағы ✍️

Қарқ болды жаңбырға кепкен бұлақ,
Найзағайдың дауысы өктем бiрақ.
Өлiммен тең басқаға құлау деген,
Ал жаңбыр өмiр сүрер көктен құлап.
Найзағай
Аспандағы тарлан сынды,
Қорған қып жасырнады талдар шыңды.
Сай-саладан қара жол өте алмай жүр,
Шөл өзiн көлге малып алған сынды.
Бойымда сағыныштың өртi бар деп,
құйды бiр,
қорықпастан сарқылам деп.
Аянбай күндiз-түнi құйды жаңбыр,
түбi тесiк заманды толтырам деп.
Жаңбыр суы бұлақ боп таңдай қағып,
Барады ағып,
даланы маңдайға алып.
Нөсер даусын тыңдап бiр мен отырмын,
Сол нөсерден шабыт-шам жанбай қалып