25.07.2022
  98


Автор: Оңайгүл Тұржан

Аңдарды адам қылам деп…

Құмар ғып көлiң, шөлiң де тiптен,
Табындық құлан, қыран деп.
Цирктер басын өлiмге тiккен,
Аңдарды адам қылам деп.
Мың тiрiлiп, сосын...
мың өлерi шын,
Өр сезiм қайда қамалмас.
Адамға керек ұлы өнер үшiн,
Ұлы аңдар бодан бола алмас.
Аз емес менiң күйiнiшiм де –
Өмір де – цирк алаңы.
Адамдар киген киiм iшiнде,
Аңдар да кетiп барады.





Пікір жазу