24.07.2022
  97


Автор: Төлеген Жанғалиев

Тіліме шоқ түсті...

Тіліме шоқ түсті,
Тілді едім, тісті едім.
Жүректе от бітті,
Жүрексіз нүктемін.
Қай көздің сұғы еді,
Қанжарша қадалған.
Қызыл тіл күйеді,
Қытығы жоғалған.
Жалтақсыз жан едім,
Жақпадым кімге осы?!
«Тіл» деген пәленің,
«Тілсіздер» түрмесі.
Оларға бәрібір,
Оңсың ба, солсың ба?
Жантықтар әлі жүр,
Жанымда онсыз да.
Бірінен қорқамын,
Бірдеме айтудан.
Қамшылап «айтағын»,
Қалмас деп артымнан.
Бірінен түңілем,
Бүрінен гүл атпас.
Құтылсам бірінен,
Бірі жүр қурақ бас!
Үндемей сондықтан,
Үйкүшік күн кешем.
Даусымды қарлыққан,
Даладан ізде сен..





Пікір жазу