БАЙЛАРҒА
Жауын жауып, көл толса,
Көлде ойнайды құрбақа.
Көл суалып, ортайса,
Бір шұңқырға жиналып,
Шоғырланып қуанар,
Аспаннан жауын бір тамса.
Байлардың бұл бір мысалы,
Құрбақадай құрысар,
Қолдарынан мал тайса.
Тоңқаңдап намаз оқиды,
Жасы жетіп, қартайса.
Кейбір байды қарасаң,
Қорасында мал толы,
Үйінде ішер тағам жоқ,
Тағам жоқтан жаман жоқ.
Көре тұрып ішпеген,
Рақатсыз көрген мал –
Ұйқыда көрген түс деген.
Кейбір байды қарасаң,
Сақтайды тағам тұздамай.
Мал соймайды мұздамай.
Жарымайды тағамға,
Қашан малы қоздамай.
Кейбір байлар манаурап,
Өтірік науқас тымаурап.
Жарлыны көрсе мысқылдап,
Көкесін сөзбен ысқылап,
"Аузы қисық болса да,
Бай баласы сөйлесін" –
Орынсыз сөйтіп күш қылад.
Кейбір байды қарасаң,
Әйел алар қосынан,
Үй тігеді босынан.
Бір көргенде әуелі
Мырза екен дейсің тосыннан.
Лепірме сөзбен мақтанып.
Әңгіме айтар жосыған.
Ақырында кетесің,
Енді қайтып жол түсіп,
Тап қылмағай деп осыған.
Ондай байға барғанша.
Жарлының өргенің жақсы косынан.
ШІркін, байлар, мақтасып.
Қызарақтап боқтасып.
Қарқылдасып күлесің.
Алдыңда не бар, білесің?
Байға жарлы теңеліп,
Тартарсың малдың кересін.
Есікте жүрген жалшының
Қызығын сонда көресің!