21.07.2022
  115


Автор: Баян Тіленшина

Сол Баянға

Сәмбі талдың түбінде,
Тұрды Баян сызылып,
Күлкі ойнап жүзінде,
Кетердей бір үзіліп.
Толықсыған аруға,
Қарайды жұрт қызығып,
Жақынырақ баруға,
Дәті бармай, сүзіліп.
Айналшықтап шықпайды,
Кілең қарттар тізіліп,
Ақын жанын ұқпайды,
Жүрген қулар «қыз іліп».
Ақынға тән сезіммен,
Мида жоспар түзіліп,
Алып кеттім көзінен,
Қалмасын деп көзігіп.





Пікір жазу