АҚЖОЛТАЙ КЕРІМ ӨТКЕЛІ
Киелі Көмеш- бұлақтан,
Үйге енді елес нұр атқан,
Керім!- деп азан шақырған,
Қыраты кетпес құлақтан.
Азанды тыңдап тұр елі,
Айтқанға құлақ түреді:
-О, ұлым, елдің нұры бол!
Қамқоры боп жүр енді!
Болғандай мақұл тілегі,
Дарынды нақ ұл түледі,
Атымтай жомарт, кең пейіл,
Елге сай ақыл –жүрегі.
Үйінен ашып әліпті,
Ілімін ашық танытты,
Жетімдер үйін аштырды,
Қырғанда аштық халықты.
Дән егіп еткен жақсылық,
Ауылдан өктем қас шығып,
Жаламен кетіп қамалып,
Сабырмен жеткен асты үміт.
Шымкентте қазақ мектебін,
Ашып, тілді азат еткенің!
Бүгінге аңыз айбаттым,
Ойы озат, ұшқыр, текті ерім!
Қолдасын тауып от терің,
Қорғасын зауыт оқ бердің,
Тажалды жеңген елменен,
Басқарған сендей жоқ, Керім!
Жеңіспен келген соғыстан,
Арманың елмен тоғысқан,
Білімді болса деп едің,
Қазағым менмен орыстан.
Ақжолтай Керім өткелі,
Кезеңмен өтіп өтпелі,
Жалғасып жатыр өмірі,
Қанатын керіп мектебі.
Мәртебең, Керім, бақ маған,
Ілімді кенім, мақтанам.
Ұстаздар Сізге тәуетіп,
Нақ ару, сері баптаған.