21.07.2022
  105


Автор: Баян Тіленшина

ҰЛЫМ – СЕРІККЕ, ҚАЙБАР, ҚАЙСАРҒА!

Талғамай сенсең, жаным сен,
Табасың соққы өмірден.
Нанғыш жүрек, ақ көңіл,
Алдырған албырт міне-мен.
Менде кеше дос көп ед –
Күйіркелескен, тілдескен.
Шығарда жаны-ақ бөлек ед –
Мен ақылшы, ол – сыр шешкен.
Малы мен мүлкі, ішер ас –
Шексіз, бары бірлескен.
Бүгін қалай жалтармас –
Алып тынған ол менен.
Өткеннің дәмін ұмытып,
Көз майын сылып сол жеген.
Сұрастырып қарасаң,
Шынымды кім бар білмеген!
Өмірде болмас көкеңде,
Өтірік, мақтан, өңдеген.
Етеді екен серменде,
Адалдыққа сенбеген.
Қайбарым, Қайсар – тамшылар,
Ойымды аңғар, мән шығар.
Тұрақсыз өспе, әділ бол,
Тектілік деген сол шығар.





Пікір жазу