20.07.2022
  145


Автор: Баян Тіленшина

Ауыш ақыл

Жаным кетті өзіңмен.
Денем қалды,
Құртқаның нең түк қоймай менде барды?
Қан жылайды дірілдеп гүл сезімім,
Сәби- сенім паналап өлең- жарды.
Ақыл қайда?
Таппадым. Ауысқан ба?
Әсті осылай күй кешер ауыш жан да.
Ой келеді: «Не таптым періште боп?!
Айналдыршы, Тәңір-ау, сауысқанға!»
Қызық та жоқ. Жүрек те күйінбейді,
Күйінбейді өртенсін үйім мейлі,
Керегі не ел айтқан қасиеттің,
Сен таптадың! Өзгеге сүйінбейді.
Мен білмеймін бұл күйдің не екенін,
Жоқ секілді не мұрат, не мекенім,
О,рақымсыз!
Намысқа неге тидің?!
Өзегі сол өмір мен мерекемнің.





Пікір жазу