20.07.2022
91
![](/uploads/shorttexts/author_image/c4ca4238a0b923820dcc509a6f75849b-2.jpg)
Мұңдасқанда
Мұң басқанда, көңілімді түн басқанда,
Ұқсап кетем бұлтсыз түнгі аспанға.
Күн күркіреп, найзағай жарқылдамай,
Жұлдыз-жасым ағады мұңдасқанда.
Жұлдыз жауып тұра ма, нұр аға ма?
Көңіл кірін тазартып, жыр аға ма!
Жұлдыз күліп тұра ма, жымыңдай ма?
Мың құпия бір аспан – бір адамда.
Еңкілдемей, тал шашым желкілдемей,
Жылап тұрам сырт көзге белгі бермей,
Дір-дір еткен қабақтан әрі аса алмай,
Бүлк-бүлк етіп жұтынар шіркін көмей.
Иығымды басса да ауыр қайғың,
Сөз болмауға бекініп, дауылдаймын.
Тау басына сүйенер бұлт секілді,
Тірегіме босаңсып, ауырлаймын.