20.07.2022
  95


Автор: Баян Тіленшина

Анама

Апа, сені бәрінен артық көрем,
Білетінім – өзіңсің жарты денем,
Кешір мені, қазірше әлсіздеумін,
Салмағымды мойныңа артып келем.
Апатайым, жақсысы адамдардың,
Не айтсам да алдымен саған бардым,
Арманыңды айтсаңшы арманыңды,
Арқалап ап сол жаққа қадамдармын.
Апатайым, нәр берген жүрегінен,
Сенсіз қалай өмірді сүремін мен?
Айым да сен, күнім де, жұлдызым да,
Кенже қызың шығады тілегіңнен! 1963 ж.
Негр баласының арманы
Аспалы көпір – көтерме,
Қайғымен өмір өтер ме?
Бейбітшілік еліне,
Қолымды созсам жетер ме?
Мінсем темір болатты,
Аспаға ұшып кетер ме?
Қанатына жазсам мен,
Сол елге хабар жетер ме?!





Пікір жазу