20.07.2022
  129


Автор: Баян Тіленшина

Дүние жалған

Тағдырдың қаталын-ай! Қаталын-ай!
Шындығы – күннің шығып – батарындай,
Өмірді өз атыңмен атаған ем,
Сұмдығы – Өлім болып аталдың-ай!
Өзіңдей туылмайды ғасырда мың,
Жаулаған болмысымды, асыл жарым.
Қырық нар қулығыңнан қайысар да –
Жаныңды жан – жарыңнан жасырғаның!
Антыңның адалдыққа бекемдігін,
Екпіні келешектің етем бүгін.
Атылған өз қолыңмен опасыз оқ,
Көрсетті-ау дүние Жалған екендігін.
Махаббат,
тірлік жалған,
арман жалған,
Жалғанда тірі адам жоқ алданбаған.
Жер басып, несібе жеп жүргендер көп,
Не қайыр жүрегі Жоқ жардан маған!?





Пікір жазу