20.07.2022
  144


Автор: Баян Тіленшина

Жан бабам –Жазық Ғұмарым

Мың жылдық әулие шынарым,
Бойыма таққан тұмарым,
Өзегінен өрбіткен,
Жан бабам –Жазық Ғұмарым!
Ұқсаса жырым қанеки!
Ағзасы ұқсас сыңарым.
Қазаққа қанат берсем деп,
Санатты көшке ерсең деп,
Ұлттық мектеп салдырып,
Ұлысты ұрпақ көрсем деп,
Өмірін берген жан бабам,
Өз елін шаммен көрсем деп.
Қырықта қыршын қиылған,
Шейіт өлім бұйырған,
Он жеті рет Меккеге,
Зиянат еткен қиырдан!
Білікті білімділігін,
Әулие деп халқы сиынған.
Жан бабам -Жазық Ғұмарым,
Өзіме пір боп тұрарым,
Оттық болып тұтатып,
Өнермен берген шырағын.
Мен түсінбес тылсыммен,
Қаныма берер құнарын.
Жан бабам, жан да қонақ-ау,
Тіршілік шіркін –тола дау,
Дау-даудың ара –арасында,
Қысылып, сезім солады-ау?!
Кеңдігін берші күндердің,
Тілектің түбі сол- ақ ау.





Пікір жазу