19.07.2022
  107


Автор: Баянғали Әлімжанов

АРУ МЕН АҚ ҚАЙЫҢ

Көлеңкесін
Кешқұрымға ие ғып,
Күн еңкейіп
Көшкен кезде түйе бұлт,
Тау жайлаған
Ну орманның шетінде
Бір сұлу тұр ақ қайыңға сүйеніп!
Жұмбақ ару...
Күн ұяда...
Ай алыс,
Қалың орман
Тұнып тұрған аяныш,
Бетін тақап, құшақтайды аялап
Ақ қайыңнан іздей ме әлде таяныш?!
Кім біледі
Жанын тербеп уайым, мұң,
Келер күннің
Ойлай ма екен жайын мың,
Әлде жәбір көрді ме екен,
Әйтеуір
Қыздың жүзі
Қабығындай қайыңның.
Жанарында
Маржандай боп тұр жасы,
Дүниеге
Сыймайтындай бір басы,
Не болды екен,
Біз білмейміз...
Айтпайды
Ақ қайыңдар
Арулардың сырласы...
Алтын балық
Шоршығандай айдында,
Қолаң шашы
Жалт етті де мойнында,
Аққұба қыз
Ақ қайыңмен тұтасып
Ғайып болды
Қою түннің қойнында!





Пікір жазу