14.07.2022
  109


Автор: Ақылбек Шаяхмет

Жапанда елден безіп жалғыз жатқан...

Жапанда елден безіп жалғыз жатқан,
Жалғандық Шәкәрімге қатты батқан.
Түбіттей жұмсақ сөздер елжіретсе,
Балғадай қатты сөздер тасты уатқан.
Сезініп жан-тәнімен нұр-тынысын,
Түсінген ақыл-оймен тылсым ісін,
Жалғаннан жалғыздықты артық көрген
Ақынның естіп тұрмын күрсінісін.
Босатып өзін ерте шытырманнан,
Бас алған ақиқаттан бүкіл арман,
Шәкәрім бұл өмірдің мәнін ұғып,
Тіршілік батпағынан құтылған жан.





Пікір жазу