22.06.2022
  168


Автор: Сағи Жиенбаев

Осы жерде басталған алғашқы әнім...

Осы жерде басталған алғашқы әнім,
Жапырағын дулатып бау-бақшаның.
Отыр әне жаудырап, жаутаң қағып,
Сол кездегі жан құрбы, жан достарым.
Бәрі сенің өсірген ұландарың,
Бәрі сенің қызығың, қиялдарың.
Туған жердің тұңғиық аспанында
Өз қолыңмен ұшырған қырандарың...
Өсіп едім оранып шуағыңа,
Тосып едім бетімді бұлағыңа.
Құдіретін осынау байтақ елдің,
Бала күннен құйып ең құлағыма.
Ақтау үшін өзіңнің тілегіңді,
Аяладым жырмен гүл өңірді,
Серпілдіріп,
Көңілін желпіндіріп,
Ән мен күйге бөледім ұлы елімді...
Ұшқан ұям,
Мен үшін ұлы да сен,
Ұрпағыңның болмайды үні бәсең.
Сен баптаған дүлдүлдің маңдайы ашық,
Сен баптаған бұлбұлдың жыры да әсем.
Қолтығымнан келесің әлі демеп,
Саған тартқан –
Бәрінің жаны да ерек.
Сен өсірген ұлдардың жүзі жарқын,
Сен өсірген қыздардың әрі бөлек...





Пікір жазу