АУЫЛ ҚАРТТАРЫ
Дүниеге келер бір рет,
Дария–кеуде,
Тау–мүсін,
Құрыштан құйған құдірет –
Қарттарым,
аман-саумысың?
Өздерің болсаң жанында,
Ел іші жомарт,
Еңселі,–
Дән иісі жүрген қанында
Даламның бір-бір бөлшегі.
Арада жылдар жөңкіліп,
Алыстап кеттім біртіндеп,
Айта алмай ауыз толтырып,
«Ассалаумағалейкүм!» – деп.
Өзге бір менде жоқ тілек,
Өздерің
көзбен баққаным,
Жайлы жер іздеп кетті деп,
Жазғыра көрме,
қарттарым.
Ердім бір сиқыр қаламға,
Шығардым белге жыр көшін.
Болғам жоқ алаң,
Даламда
Әулие қарттар жүргесін.
Жанды ғой бағы даланың,
Сендерге қуат,
дем берсін.
Киесі де оның сендерсің,
Иесі де оның сендерсің.
Алдында жүрші көзімнің,
Асылым,
алтын қазынам.
Ауыра қалсам,
өзіңнің
Пейіліңмен-ақ жазылам.
Сағынтып талай жыр туар,
Оралар әлі-ақ сан жыршы.
Даламның иісі бұрқырап,
Қарттарым,
аман-сау жүрші!