22.06.2022
  127


Автор: Сағи Жиенбаев

БОЗТОРҒАЙ

Әдейі мынау қыр үшін
Оянып таңның алдында,
Даланың сансыз дыбысын
Көмейге құйып алдың ба?
Самалдың жұтып мөлдірін,
Шаншылып көкке шыққанда,
Далаңның мына кеңдігін
Айтасың ба ақша бұлттарға?
Қарайлап төмен сонда да,
Көзіңді жерден жазбайсың.
Өзің де кенет сорғалап,
Құйылып кете жаздайсың.
Тынбайды жырың толастап,
Осынша қайдан бітті күш,
Табиғат өзі о баста
Далама берген құтты құс?!
Жанымда бір күй дірілдеп,
Тұрдым-ау, балғын сезімде,
Кеудеме сіңген бір үнді
Қайталап айтқан кезіңде.
Төгілте шырқап әніңді,
Бозала таңнан құлшынып,
Кеттің-ау, қозғап қанымды,
Күнәсіз құйттай тіршілік!





Пікір жазу