Ақын өлеңдері жинағы ✍️

Көгілдір таулар, көк белдер,
Көруге ғана жаралған, –
Сиқырлы сұлу көктем мен
Көктемгі балғын самалдан.
Қайғысыз,
мұңсыз жалғанның,
Қызығын жиған тау іші.
Бойына сіңген талдардың,
Бейкүнә құстың дауысы.
Тигізбей оны желге де,
Жағалай қоршап нулары,
Орапты торғын пердеге
Өзеннің бозғылт булары.
Шалғынға көміп етегін,
Қондырып мөлдір шықтарды,
Барады сәуле көтеріп
Бетіне қонған бұлттарды.
Әлдилеп біреу арудай,
Әкеліп мынау араға,
Қызғанып тозаң,
дауылдан
Қойғандай іліп ауаға.
Тұрады балқып бұрымын
Төгілте тастап еңіске,
Шипалы гүлдің шырынын
Армансыз жұтқан періште.
Армансыз салып ойынын да
Басады балғын күйіне, –
Көгілдір таудың қойнында
Кіршіксіз сәби дүние...