20.06.2022
  104


Автор: Әділбек Ыбырайымұлы

Ақ мамық – ұлпа төгілді...

Ақ мамық – ұлпа төгілді,
Жасырып жердің сірісін.
Мұң басты бей-жай көңілді,
Ақ сезім әлі тірісің.
Түн қандай тымық,
Салыңқы,
Түзім де шерлі сыңайлы.
Күй кештім, жаным, жабыңқы,
Шерменде жүрек жылайды.
Күздегі кеткен көгілдір,
Көктемде қайта келмейді.
Қайшылық толы
Өмір бұл,
Кеудем бір әнге шөлдейді.
Басылмай кеткен сарығым,
Аңсаумен қалдым қаталап.
Ораласың ба, жарығым?
...Қар жауып кетті апалақ...
Жауапсыз қалған махаббат...





Пікір жазу