20.06.2022
113
ЖОРҒА
Сүмбідей көк ат күмістей жалы желбіреп,
Тізгінді сүзіп, көсіліп салды демде үдеп.
Үзіліп түсті жалт етіп өткен сынаптай,
Шашасын жуып, моншақтай тамшы мөлдіреп.
Шұлғыды келіп, ұлпадай кекіл үлбіреп,
Тамсана қалды көз тігіп мына күллі лек.
Төгіліп барад, ғаламат жорға күй болып,
Болаттай тұяқ аяусыз жерді түйгілеп.