20.06.2022
  250


Автор: Әділбек Ыбырайымұлы

Тәмсіл, тәмсіл сөз айттың –

Тәмсіл, тәмсіл сөз айттың –
Талықсыдым,
Сүйем сені, періштем, анық шыным.
Махаббатым – мұзарт тау,
Ал сезімнің,
Мен келемін көтеріп алып шыңын.
Көз алдымда сұлбасы көгілдірдің,
Әлдеқайда тартады көңіл – құрдым.
Саған ғана сыр айтсам –
Арман...
Білем,
Қалатынын таусылып өмір бір күн.
Тастадың-ау жанымды қапаға абат,
Күннен-күнге барады жапа қамап.
Қолым созсам, бермейсің саусағыңды,
Асау жүрек аптаптан қаталамақ.
Жанарыңнан айналдым нәркестенген,
Мұң күтемін тек қана әр кештен мен.
Сезімімнің сыйласам ақсұңқарын,
Өмір бойы аялап, әлпештер ме ең?..
Шын ғашықпын...
Боп қалды кімге де айғақ,
Сөз айтпашы, өтінем, мүлде ғайбат.
Сағыныштан сартап боп жансарайым,
Күн жұбатып жүрмін ғой ілдебайлап.





Пікір жазу