19.06.2022
  120


Автор: Әділбек Ыбырайымұлы

Жауыздыққа жаны қас...

Жауыздыққа жаны қас,
Дес бермеген,
Ақиықтың ұрпағы ем төске өрлеген.
Сахарадай кеудемді күмбір-күмбір,
Жыр-жиһазбен жасанған
Көш кернеген.
Арғымақ ат – нақ дүлдүл
Тақымымда,
Кетпесе екен тағы да қапы мұңда.
Құладүзде қасқая жол бастаған,
Сен не айтасың, Алатау,
Ақын ұлға?
Жетем бе екен,
Білмеймін дегеніме?
Ұсынамын елімнің елегіне.
Ымырт түссе ырықтап,
Жарық күнді,
Ғұмыр тілеп,
Көз жұмам өлеңіме.
Жоғалмасын әнімнің мағанасы,
Шарықтасын арманның шағаласы.
Ақиықтың ұрпағы ем көкке өрлеген,
Қара басым – қара өлең –
Садағасы.





Пікір жазу