15.06.2022
  127


Автор: Сұраған Рахметұлы

Кетер шындық, жетер уақыт

Кетер шындық, жетер уақыт
Күйігінен сөз ілгем.
Тілмен жалап ерінімді нәр беремін төзімге.
Кұдай үшін туған жандай...
Бәлдендік-ау біз кімге
Өткен сәттен дәмеленіп жын шашылған
Көзіңнен.
Күн шеңберін сәл қалқалап, көнбейтұғын
Күйені ұқ.
Ол да жалған, қыстан қалған құстың
Құ-лан-иегі.
Қос қарашық мөлдірейді сол маңда,
Қос ғашықтай бір-біріне сүйеніп.





Пікір жазу