13.06.2022
  123


Автор: Ұлықбек Есдәулет

ӨРМЕКШІ

Күндер еді бұл неткен
әрі-сәрі?..
Жапырақтың жердегі бәрі сары.
Сынбаған ба ақынның әлі сағы —
Қалам қысқан саусағы қарысады.
Мылқау көктің көркі ме соқыр Ай, Күн?
Өрмекші де өрмегін тоқымай тым
Өлімсіреп тұрғанда туған өлең
Кімге керек?
Ешкім де оқымайтын.
Түсінетін пенде жоқ сөз бағасын,
Көзін емес
шел басқан көзқарасын.
Өлеңіңді ішіңде өлтір,
Ақын,
Кей өрмекші жейді екен өз баласын...





Пікір жазу