12.06.2022
  165


Автор: Ұлықбек Есдәулет

БАЛБАЛ ЖЫРЫ

Өмір,
саған
келдім — кеттім,
сонда нені тындырдым? —
зерін теріп зеңгір көктің,
ботананы тұндырдым.
Өмір,
саған
бардым — қайттым,
таңғы шықты мекендеп,
құдайыма қайғыңды айттым,
құлақ түрер ме екен деп.
Шыққыр көзді
аштым — жұмдым,
шолдым биік, төменді,
тілін жұтқан тас тұнжырмын,
сөйлетпеңдер, мені енді!





Пікір жазу