12.06.2022
  317


Автор: Алмахан Мұхаметқалиқызы

СЕМЕЙІМ

Ертістің бойын жайлаған,
Жағаңда елің қайнаған.
Шектеліп жатқан екі елмен
Семейім – сенің бай далаң.
Батырдың елі – бұл өлке,
Ақынның елі – бұл өлке.
Тіл бітіп кетсе тасыңа,
Шежіре тартар сыр ерке.
Екі елдің достық өлшемі,
Жырына қосар ел сені,
Қазақстанның жерінің
Кішкентай ғана бөлшегі.
Құлашын жайып аумағың,
Өлең боп, жыр боп саулады.
Алыстан көзге шалынар
Тарбағатай таулары.
Ұрпағың салған әнімен
Келеді сені танумен.
Тұмсығы тіреп аспанды,
Тұр әне алып монумент.
Ертістей ерке Семейім,
Әніммен сені жебейін.
Өзіңде туып, сенде өскен
Таланттарыңды көрейін.
Жырыммен сені жебейін,
Әніммен сені демейін,
Қияда ұшқан қыранның
Тұғыры болған Семейім.





Пікір жазу