12.06.2022
  90


Автор: Алмахан Мұхаметқалиқызы

Бергенін алып кеміс күн...

Бергенін алып кеміс күн,
Мен сөздің уын өле іштім.
Мұңымды жалғыз көтеріп,
Шаттығын ғана бөлістім.
Менде бір үлкен арман бар,
Арманға жетпес қорған бар.
Сергелдең топтан көрсеңдер,
Сенделген жан деп қалмаңдар.
Пенденің болса озығы,
Ақынның қанша жазығы?
Бетіме түскен әжімдер
Тағдырдың шығар жазуы.
Жыламай қалған жасымды
Кеудеме тығып, жасырдым.
Дір ете қалғыш жүрегім –
Шабынған бура, ашулы.
Шеру көңілдің қонағы
Ақылға келіп қонады.
Қиындық түрлі болғанмен,
Азаптың шегі болады.





Пікір жазу