12.06.2022
  112

Автор: Алмахан Мұхаметқалиқызы

Маңдайымды мұңға малып жан уы...

Маңдайымды мұңға малып жан уы,
Кейде налып, кейде кетем адуын.
Өзiмдi-өзiм тани алмай жүргенде
Мүмкiн емес өзгелердi тануым.
Мен ойлардың ойранында шынықтым,
Тән перiштем өлеңдi аңсап, түн ұтты.
Ақындықтың тозағына тоба айтып,
Қылықты әйел екенiмдi ұмыттым.


  маңдай мұң Алмахан Мұхаметқалиқызы Алмахан Мұхаметқалиқызы өлеңдері

Қарап көріңіз 👇

  Бағым деп ем, барым деп ем, сенбедiң... ᐈ
  Сенемiн деп тағы үнiне ғасырдың... ᐈ
  Бiрде жұтап, отырамын бiр түлеп.... ᐈ
  Жерге жақын баба рухы жетектеп.... ᐈ
  Ғашық жандар өкпелессе мұң дейтiн... ᐈ


Пікір жазу