10.06.2022
  128


Автор: Серік Тұрғынбеков

КӨКТЕМДІ КҮТІП ЖҮРМІН МЕН...

Кінәлап босқа өткенді,
Қайтемін айтып өкпемді.
Онан да, досым,
Осы күн
Сағынып жүрмін көктемді.
Ғаламат болды бұл неткен?!
Арылмай ғалам дүрмектен.
Жадырап,
Жайнап,
Жарқырап
Келмей-ақ қойды-ау бір көктем.
Кетпей-ақ қойды-ау қыс бірден,
Аязы бар ма үскірген.
Аяқта әлі бәтіңке,
Түскен жоқ тоным үстімнен.
Оранып үлде-бүлдеге,
Жетемін қашан шілдеге?
Кесірі кімнен,
Көктемім –
Кешігіп жатыр бұл неге?!
Өрілмей бұлақ жайлаудан,
Көрінбей гүлдер қойнаудан.
Жалықтым ба елде тойлаудан,
Қалыппын ба әлде ойлаудан?!
Қайда әлгі...
Қайран көктемім.
Қайырылмай неғып кеткенің?
Қажаған әбден кәрі қыс
Шеше алмай жатыр шекпенін.
Жалғасып бір күн бір күнмен,
Арылмай көңіл кірбіңнен.
Майданнан қайтқан көкемдей
Көктемді күтіп жүрмін мен!





Пікір жазу