АМАНДЫҒЫҢДЫ ТІЛЕЙМІН
Достастырып адамды – сырластырып,
Бас қостырып – құрбы ғып, құрдас қылып,
Айдан, Күннен, Аптадан келген сайын
Алаң болып күтемін бір жақсылық.
Бір жаңалық іздеймін жауған қардан,
Баудан пана іздеймін,
Таудан – қорған.
Телеграммалар күтемін құттықтаған
Облыстан,
Өлкеден,
Аудандардан.
Қарашаның жұп-жұмсақ ақ қарындай
Қарсы алдымнан атса ғой ақ таң ұдай.
Қайғысына халқының
Қабырғасы
Қайыспаған найсаптан сақта, құдай!
Бәз біреудің былапыт былығынан,
Дүние арып болған жоқ шылығынан.
Қара Жердің көкірегі қарс айрылды,
Адамдардың араздық қылығынан.
Ашылар деп ойласам дәуір бағы,
Барған сайын артқан жүк ауырлады.
Жапырағы саудырап,
Жалғыз қалып,
Жан ұшырған теректей дауылдағы...
Қалай?!.
Қайтіп айрылдық асылдардан –
Мұқағали,
Төлеген,
Қасымдардан.
Анау жылдар аштықтан өлген жұртты
Енді өлтіріп алмайық ашынғаннан.
Енді өлтіріп алмайық күйінгеннен,
Айтар сөзі алқымға түйілгеннен.
Нағыз жаулар жалтылдар түн ішінде,
Нағыз емен сынбайды иілгенмен.
Талақ қылып тайталас сезімдерді,
Анасына қайта қос безінгенді.
Құлағанды тұрғызып,
Жылағанды
Жұбататын дәл қазір кезім келді.
Жара біткен жарылсын өзегінен,
Тоқыраудың арылсын кезеңінен.
Ақиқатты айттырып ақындарға
Дүние дерті жазылсын сөз емімен.
Түспесін деп басқа – дерт, Отанға – уайым,
Ақсақалдан алатын батам дайын.
Амандығыңды тілеймін,
Аруананың
артындағы боздаған ботаңдайын!