10.06.2022
  160


Автор: Серік Тұрғынбеков

МАХАМБЕТТІҢ ОЙЫ

Ей, Ықылас,
Ықылас!
Атыңа сай емессің –
Сыртың бүтін болғанмен,
Ішің – ірің, ып-лас.
Аңнан артық кейпің жоқ,
Адам болып жүргенмен
Киім киіп, жұтып ас.
Кейбіреудің бұл күнде,
Көзі – көтен,
Бұты – бас.
Қыранмын деп ойлама,
Қыран шіркін
Қашанда
Қарға болып,
Қор болып,
Өз боқтығын шұқымас!
Қанға көзің құнығар,
Жан болмасаң жыны бар.
Елдің бәрі ебелек,
Сайтан болып кетпесе,
Бұл ісіңді кім ұғар?!
Сумаңдатып тіліңді
Безейсің де жүресің.
Қанжарыңды сыртымнан
Кезейсің де жүресің.
Мұның қандай сыры бар?
Айтарыңды жасырма,
Менің алтын басымда
Алты алаштың мұңы бар.
Сол басыма қызығып,
Ойың әбден бұзылып,
Қыр соңымнан қалмастай –
Қай әкеңнің құны бар?!





Пікір жазу