Поэмалар ✍️

Мен Жәңгірмін,
Жәңгірмін!
Кейіпкері ән-жырдың.
Ел мейірін ңандырған,
Жер мейірін қандырған
Білгендерге –
Бар менде
Құдіреті жаңбырдың!
Қорғап дала, тауымды,
Қорғап жекжат, бауырды,
Қолдап шаһар – қаланы,
Сақтап қалған қауымды,
Халқым сүйген ханыңмын.
Тиіп кетсең от болған,
Киіп кетсең шоқ болған.
Атылатын Жанартау –
Алаулаған жалынмын!
Мен болмасам
Егер де
Еркелетіп ұстаған,
Қасымдағы хас сұлу
Қасиетін кім білген –
Фатимадай ханымның,
Құдай қосқан жарымның!
Мен болмасам
Егер де
Исатайды кім білген?!
Махамбеттің ісі анау,
Алты алаштың
Арасын
Алатайдай бүлдірген.
Тектілер де
Тек тұрмас
Телі менен тентекке
Текеметін тілдірген.
Кім бар дейсің
Қай күнде,
Құйқылжыған қыранын
Қаршығаға ілдірген.
Бажайласа бұл көптің
Оңы менен терісін,
Исатай мен Махамбет,
Бұлаңдатып құйрығын,
Лаңдатқан ел ішін.
Екеуінің сүреңі
Екілесіп келгенде
Есі бардың ісі ме,
Ел қадірін шын білген!