10.06.2022
  312


Автор: Жәлел Қуандықұлы

ЖИЫРМА БЕС

Бір сәт те қайтпай шегініп,
Түстім сан қатал егеске.
Бұл күнде келдім тебініп,
Жиырма бес дейтін белеске.
Отқа да талай күйдім де,
Тоңдым да талай дірілдеп.
Өмірді шексіз сүйдім бе,
Ойландым неге бүгін көп?
Осылай жүріп жазбаппын,
Жырды да нағыз...
Керек пе?
Таланып қала жаздаппын
«Тағдыр» дейтұғын төбетке...





Пікір жазу