Ақын өлеңдері жинағы ✍️

Күз лебі, ағаштардың жапырағы үзіліп,
Тұскілемге түр салғандай, түсті қию түзіліп,
Қарағай тұр, тарамдалған бұтақтары шалқайып
Бойын созып, көкке қарай шаншылады сүзіліп.
Бәлки өзін, игіліктің тетігіне балаған,

Күн нұрының мөлдіріне құштарлана қараған,
Тіршілікті нәрлендірер тірегінің аясы
Көтеріліп сол биіктен көрінгенін қалаған.
Жұмыр жердің құнарына тамыр тартып қабаттан,
Саф ауаны баптауменен айналаға таратқан,
Ғанибет қой, қажет болу шарапаты тиетін
Қабілетін өзгелердің қадесіне жаратқан.