АҒА
(О.Сүлейменовке)
«Қалай, – деп, – ағам?» –қарадым аспанға кілең,
Бағасын жұлдыз көрсетті бас бармағымен.
Қасоққа әкеп береді балық пен суын,
Іле өзені Қытайдан басталғанымен.
Ағам да сондай. Алысты жақынға балап,
Қақтырған біздің намыс пен ақылға қанат.
Дешті – Қыпшақтан кеп,
Игорьге орысша сөйлеген
Тұрғандай болам сауытсыз батырға қарап.
Әр елдің өзін өзіне білгізер ері,
Бағыда туса, қуанып мұңды жыр елі,
Байбақты Сырым батыр да батасын беріп,
Кенеағаң күрең арғымақ мінгізер еді.
Сонымен биік, өр сұлу, фәниге қара,
Ол барда тілсіз болмайды, әрине, дала.
Көше көп жаңа, тек биік қасоқтың атын,
Бергендей емшек береді ел сәбиге ғана.
Арттыра берсін білгеннің қадірін өлең,
Марғұлан айтса ақылы, сабыры кенен,
Богдыхан қызын беретін Үйсіндер кеше
Елге таң, ірі ұланын Тәңірі деген.
Ер, көне тайпа дәстүрі оралса кері,
Қасоқтың және қасоққа жоғалса-ау кегі.
...Тәңірің сенің көбейсін, тәкаппар елім,
Алдымен сені жарылқар, сонан соң мені.