06.06.2022
  261


Автор: Қуаныш Жазай

ЖҰЛДЫЗҒА СЫР

Мен жаралғанда, менімен бірге жаралған,


Жұлдыз!


Жалықты ма екен үздіге саған қараудан


Бір қыз?


 


Жалғыздан-жалғыз өзіңе қарап мұңданып


Қырда,


Көріне ме екен, көз салшы жерде бір жарық


Тұр ма?


 


Бәрінен айқын, бәрінен жарық, көрдің бе?


Ол – сол!


Мұңайса мұңай, теңселе қалса, сен бірге


Теңсел.


 


Көкірегін оның сағыныш толы ән керген,


Тыңдап,


Кірпікте жасы ілулі болса, сәулеңмен


Құрғат!


 


Сұраса мені жер бетіндегі ең жарық


Нүкте,


Ол дағы сені сағынды деп айт. Жол бағып


Күт де!


 


Тек үміт үзбей, қарасын көзін талдырып


Күнде.


Барады деп айт, болады деп айт мәңгілік


Бірге!


 


Ал, оған дейін кірпігін сүртіп жас тамған,


Жұбат.


Ол үміт үзсе, кеткейсің ағып аспаннан,


Бірақ...


Қазір емес.


 


Қуаныш Жазай





Пікір жазу