06.06.2022
139
Айтқызбай қоймады ғой мұны ұятым...
Айтқызбай қоймады ғой мұны ұятым,
Күш те жоқ сыр бүгіп қап, жымиятын.
Жаным, сен – ақ кітапсың екі мың жыл,
Толғанып тудыра алған Дүние – ақын.
Түрім жоқ мағынаңа, сірә, қанар,
Тек сені төбесіне шығарады ар.
Кітапсың, бастан-аяқ жаттай алсам,
Мені де кемеңгер ғып шығара алар.
Көрді өмір кейітіп те, сорлатып та,
Қойыным көзден ағар толды ақыққа.
Мен қашан мұқабаңды ашам сенің,
Мен қашан кенелемін сол бақытқа?!!