05.06.2022
114
Алматыдағы екінші жыр
Алматының көшелері тым суық,
Менің жаным өртке оранып барады.
Мына сұрқай Тіршіліктің қым-қуыт,
Мені уатар қалмағандай амалы.
Оңашада өксіп алсын деді ме,
Кенет Аспан сығып алды көз жасын.
Менің жаным Өлең болып егіле,
Өмір болып а-а-а-л, бір келіп боздасын.
Алматының баққаны – өсек, айтқаны – ән.
Сескенді ме, күрт өзгерді Аспаны.
Ал Алматы Алматы боп қайтадан,
Сабылысқан тіршілігін бастады.
Бұл Алматы көргеніне сенетін,
Көрінгенге ойыншық боп сыналар.
Алматы-Қыз бір қолында темекі,
Алматы-Ұлдың бір қолында сыра бар.
Бұл қалада ардақтайды кім сені?!
Атыраудан әкелгенмен жол күліп.
Алматының көзіндегі қайғысы,
Көзіме кеп көшіп алды сол күні.