05.06.2022
  352


Автор: Қуаныш Жазай

«АҚСЕРЕК – КӨКСЕРЕК»

– «Ақсерек – көксерек,  


Бізден сізге кім керек?» 


– Қуаныш керек! 


Қыр астынан жетеді дауыс кенет.  


– Мұндамыз! – деп және бір қол бұлғайды,  


Бір қауым ел түр-түсі таныс-бөлек. 


 


Анау – көкем. Таныдым. 


Анау – атам, 


Әжем анау – мейірімге толы алақан.  


Екі өкпемді қолға алып солай қарай,  


Солай қарай асығып бара жатам.  


 


Мазасыз ой жанымды жегідей жеп: 


«Бұл – өлгендер... 


Өлгендер елі ғой» – деп. 


– Барма! – дейді, 


– Қайт! – дейді артымда анам, 


Тасқа аяғы шалынған еңірей кеп.  


 


Аспан да сұр,  


Қалды артта далам да сұр,  


Алда кілем жаюлы маған жасыл.  


Өлгендерді қимаймын – қайтам десем,  


Қалам десем – қимаймын анамды асыл.  


 


Екі дүние тұр ашып тең есігін,  


Құшады анам тілазар емес ұлын. 


Өлгендермен «Ақсерек» ойнап жүрміз, 


...Келесі кім?





Пікір жазу