04.06.2022
  109


Автор: Мерген Тоқсанбай

Іздеп барып ем…

Іздеп барып ем… күтіп алмадың,
(Солай ма еді əлде үкімі Алланың?!.)
Ауаға сіңіп сағыныш əнім,
Жолда жоғалды бүкіл арманым.
Қара көк Аспан, лағыл Ай – тылсым,
Аспанға мұңым тағы да айтылсын.
Өлеңімдегі өрімдей қыздан
Өзіңді неге танымай тұрсың?
Үнсіз аққанда дерт емген ақ түн,
Қара өлең буып сенделген шақ мың.
Қып-қызыл шоғы жұлдыз боп тамды,
Алақанымда өртенген хаттың.
Жылдарды салып араға бүгін,
Сезімнің сепкем жарама күлін.
Ұмытып сені үлгереген едім,
Жаныма жақын жолама, күнім.
Шашса да нұрын жаныма Ай – күлгін,
Салқындығынан налымайтынмын.
 Өлеңімдегі өрімдей қызды,
Қайтейін, мен де танымай тұрмын.
Есімнен кетпей күлімдегенің,
Төзіммен күтіп үгілмеп едім.
Ол кезде сені құлай сүйіп ем,
…Ол кезде бұлай бүлінбеп едің…





Пікір жазу