03.06.2022
  129


Автор: Айжан ТАБАРАКҚЫЗЫ

Күз


Алакеуім.
Жатыр әне ішке тартып дала демін.
Бүгін тағы...
Келмедің... Үміт жылап.

Жалғыздық құшағымда қала бердім.



Мұң түнетіп санасына Қоңыр Күздің.
Жолымызды қоспайма, Өмір біздің???
..."Күт" деген ең...соңғы рет...Содан бәлкім.

Үмітті келді ме екен, соңында үзгім.



Хабарсызсың...Көңілде күдік басым.
Сарқылқылған жоқ сонда да үміт жасым.
Түндер өлген күн бар ғой...мен ешқашан.

Ол жайлы,
Ұмытпаспын... Ұмытпаспын.






ЭКСПРОМТ



Ұмытқысы келеді өткенді кім,
Тағы да құлазытты көктемгі түн.
Сіз жайлы айтар едім гүлдеріме,
Көктеп те үлгермепті бөктер бүгін.



Сөз етуден қорқамын, бәрі бізді...
Әйтпесе, сұрар ем ғой қалыңызды.
Жып-жылы жүрегімді берер едім,
Егерде жылыта алса жаныңызды.



Билеген шақ еді бұл сананы сыз.
Біздің қандай қалды енді амалымыз?
Ең әдемі ғазалды жазар едім,
Шаттықпен оқыр болса, жанарыңыз.



Жасамау керек пе еді, бұлай бәрін,
Жүз ойладым... Білмеймін, мың ойладым.
Жиі-жиі Тәңірден сұрар едім,
Жазықсыз жанарыңыз мұңаймауын.



Айтпауым керек пе еді, бұлай бәрін.. 




Пікір жазу