01.06.2022
  119


Автор: Қадыр Әлімқұлов

Күзгі күн шерді тербетіп...

Күзгі күн шерді тербетіп,
Бұйыға түскен жер беті,
Малынып мұңға келбеті.
Керімсал күндер шегінген,
Шанаға аттай жегілген,
Желтоқсан тыста тебінген.
Жапырақ-жүрек тапталған,
Жалаңаш қалған бақтар да,
Жəудірей қарар қапталдан.
Көбесі көктің сөгілмей,
Бұлт өтіп жатыр төгілмей,
Қоңырқай тартқан көңілдей…





Пікір жазу