30.05.2022
  97

Автор: Бекен Әбдіразақов

Кеңілім менің қөңыраулы...

Кеңілім менің қөңыраулы,
Көктемгі тентек жылғадай.
Жүремін ашып омырауды,
Жорысын, мейлі, кім қалай!
Жалтақтап жүру дегенді
Білмейді менің жас жаным.
Асаудай албырт денемді
Тербейді дала, аспаным.
Қияға қарап әр күні,
Қол созам көзсіз ұмтылып,
Өмірдің қайсар айбыны
Қанымда жатыр бұлқынып.


  көңіл Қоңырау Бекен Әбдіразақов Бекен Әбдіразақов өлеңдері

Қарап көріңіз 👇

  Кеші еді Алматының қоңыр лепті... ᐈ
  Аспаннан құлағаным ᐈ
  Жігіт еді қылыштай қынаптағы... ᐈ
  Арал, Арал! Далада өскен ᐈ
  Түн ᐈ


Пікір жазу