Бесінші жатақхана
Сырларын ашып далаға,
жырларын қосып қалаға,
Нұрларын шашып маңына,
мұңдарын айтпай Анаға,
Армандар тербеп бағытын
айналамын деп данаға –
Балғындар аңсап жететін
бесінші жатақханаға.
Жігіттер мұнда жүреді
асқақ армандардың Пірі боп,
Сұлулар мұнда күйдірер
күн болып бірі, бірі – от.
Қиялы көкте, мақсатын
мансапқа әлі бұрмаған,
Министрлерді менсінбес,
әкімқараға қыры жоқ.
Маңдайын тасқа соққанда
мұқалып қатал қаладан,
Туыс боп, дос боп көрініп
жылыұшыраған бар адам,
Жуықтап көкке көңілі
суықтап тұрған манадан –
Махаббат қанат қағатын
бесінші жатақханадан!
Жүздері бал-бұл жанғанда
Күннің шуағы көмкеріп,
Бес қабат үйдің жан-жағын
жайлайды жұпар еркелік.
Кірпіктен үзсе жұлдызды –
Айдай жанарды төңкеріп,
Еркіндік кенет өшеді
еркінде оның өртеніп.
Бес қабат үйде бес көктем,
бес күзді біз де өткіздік,
Биіктік жаулап көңілді,
шақырып алдан шексіздік.
Шексіздің бірі мұң екен,
сыңары сары сағыныш,
Солардың бүгін еркімен
бұл сырды сізге жеткіздік.